Etappe 9 Een etappe in vogelvlucht

Na een karig ontbijt en een gestolen wc rol rijker zijn we uitgerust en wel weer op onze stalen rosjes gesprongen. De zon scheen vrolijk aan de hemel en de route was goed te doen; wel veel klimmen en dalen maar geen overdreven stijle hellingen. Dalen gaat vanzelf ..vlak vóór het dorpje Harprich zagen we een ooievaar vliegen die naast een andere landde. Één weiland verderop zagen we er wel een stuk of 19....Wat bijzonder om zoveel ooievaars bij elkaar te zien. Hier worden wel heel veel kinderen geboren. Toen we klaar waren met fotograferen reden we het dorpje in en vielen bijna achterover van onze Santos af. Meej helm geeft dat gelukkig niks. Het hele dorp was bezaaid met ooievaarsnesten. Waarschijnlijk heeft dit dorp heeft meer ooievaars dan inwoners....echt niet normaal. Toen we van onze verwondering bekomen waren zijn we verder gefiets. Bij Vahl les Benestroff lekker op het gras geluncht. Met aangevulde energie verder gefietst. Gedurende onze fietstocht hebben regelmatig hele grote roofvogels in de lucht gespot. Volgens B zouden het buizerds kunnen zijn ware het niet dat ze een grote spanwijdte hadden. Tante A dacht meteen aan zeearenden...de waarheid zal ergens in het midden liggen. Bij Etangs de Benestroff cirkelden er wel 15 tot 20 roofvogels rond...heel indrukwekkend. En ondanks dat er zoveel vogels in dezelfde termiekbel vlogen zag het er heel gracieus en harmonieus uit. En weer door.....totdat we in het uitgestorven frankrijk de enige geopende dorpsbenzinepomp tegenkwamen. Ijsjes hadden ze er niet, gasblikjes ook al niet..maar wel krabpalen voor katten. En nog veel meer andere zooi. Dan maar een lekker koel blikje orangina met een mars en een bounty gekocht en buiten op het gehavende bankje opgegeten. Intussen was onze in Londen wonende Italiaanse vriend bij ons aangeschoven. Hij was blij ons te treffen; We waren een van de weinige die Engels spraken en hij moest zijn gal spuien over het feit dat er in Frankrijk gewoon helemaal niks te vinden was; geen restaurants, geen cafés, geen winkels..helemaal niks..alleen bergen maar daar had hij juist niet op gerekend. In Italië is alles anders volgens hem. Overal zijn er cafés, winkels en alles wat een normaal mens nodig heeft onderweg. Wij gaan het allemaal meemaken (nog ff geduld) maar hij moest nog zo'n 100km fietsen dus sprong hij snel op zijn fiets en ging er vandoor. Toen kwamen onze volgende rare vogels aangevlogen op 2 irritant jankende crossbrommertjes. Ze moesten tanken want uit hun bewegingen konden wij meteen opmaken dat de tank echt bijna leeg was. Die brommertjes lopen op mengsmering. Die kun je kant en klaar tanken. In Frankrijk niet. Maar hier volgt de gebruiksaanwijzing; Hoe produceer je je eigen mengsmering??
1. Je tankt een x aantal liters benzine.
2. Vervolgens geef je de slang door aan je maat en je gaat naar binnen om te betalen.
3. Je maat kijkt heel verbaasd naar de spuitmond en hangt deze terug in de pomphouder om hem er vervolgens weer uit te nemen om de exacte hoeveelheid brandstof in zijn eigen tank te gooien. Ook hij gaat naar binnen om te betalen.
4. Haal uit je rugzak een doorzichtige cherrycan met daarin roodkleurige vloeistof en giet dit in het maatbekertje voor de juiste hoeveelheid.
5. Giet de inhoud van het maatmekertje vervolgens in de tank en doe de dop erop stevig op.
6. Vervolgens plaats je je brommer tussen je benen en test de vering van je voorvork.
7. Tot slot schut je je brommer ook nog een paar van links naar rechts en klaar is je mengsmering
Om te testen of het écht gelukt is start je je brommert...geef je flink wat gas en spurt je ervan door. Laat je dan een flinke blauwe walm achter dan kan het zijn dat de mengsmering gelukt is.

Als hoestend zijn wij na dit mengsmeringspectakel op weg gegaan naar onze camping in Mittersheim..Wat een mieterse camping. Het was fort Oranje maar dan in Frankrijk. Caravans die opgelapt waren met allerlei zooi en de gemiddelde campinggast kon zo meedoen met een programma over de Tokkies. Auto's reden massaal met een stevig tempo over het terrein. Je moest uitkijken voor rondscheurende brommertjes en naast ons vond men dat de hele camping mocht meegenieten van hun muziek..tot 12 uur s' nachts. De volgende ochtend zijn wij om half 8 de boel gaan inpakken en hebben dit zo luid mogelijk gedaan. Alle vragen die we elkaar stelden werden minimaal 3 x herhaald in een stijgend volume. Of ze er wakker van werden weten we niet maar wij hadden in elk geval er wel lol van.