Etappe 3

Etappe 3 was een dag die vooral in het teken stond van zoeken en nog eens zoeken...toch weer verkeerd gereden....zucht. Probleem was(bleek later) dat het boekje waar B op navigeerde de laatste editie was uit....2004 en mijn osmand een andere route wilde volgen. Daar kwamen we al snel achter (na ongeveer een uur...dat is voor ons best snel😂. Toen we dat wisten zijn we adhv het boekje plaats voor plaats via osmand gaan navigeren. Wat erg gezellig was dat er een opkoper rondreed die de volgende boodschap omriep:"Ik koop uw oude ijzer, oude metaal, oude zink, oude koper, oude alumimium zoals..oude wasautomaten, oude fietsen, oude verwarmingen, enzovoorts. Hij had een lijst samengesteld van al het ijzer dat je thuis eventueel zou kunnen vinden. Keigrappig. Rond 13.00 uur zaten we ineens in Wallonië en raar maar waar..Daar verstaan ze dus heulemaal geen nederlands meer. In ons beste Frans vroegen we de weg naar een supermarkt. Nou..die was er dus niet en de tankshop die ook brood verkocht bleek na een half uur wachten op Lundi gesloten te zijn......o ja dat is maandag......o ja das vandaag. Shit....voor niks 30 minuten staan wachten maar dat vonden de billekes van tante A niet zo erg...die waren al 2 dagen zwaar in gevecht met het zadel. Ineens hoorde door een krakkemikkige omroepinstallatie een bekende boodschap...maar nu in het Frans gesproken. En ja hoor daar kwam dezelfde bus met dezelfde bestuurder de bocht om. Al lachend verder fietsend kwam er een aardige jongeman naast ons fietsen die ons wel even de goede richting zou wijzen. Onderweg ontmoeten we veel behulpzame en nieuwsgierige mensen. Erg verrassend elke keer. Eindpunt voor die dag lag in Huy. Er zouden 3 campings zijn...Nou dat klopte bijna. De eerste was een camperplaats op asfalt en probeer daar maar eens haringen in te krijgen. De tweede...helemaal aan de andere kant van de stad, was er gewoon niet meer. Toen op weg gegaan naar de laatste mogelijke camping en die lag dus helemaal aan de andere kant van de stad. Eigenlijk zo'n beetje in de buurt waar vandaan kwamen. Die camping was failliet maar de campingbaas was wel zo vriendelijk ( na enig aandringen) om onze bidons en flessen met vers water te vullen. We zijn toen aan de oever van de maas, vlak naast de niet-meer camping onze tenten gaan opzetten. Naast een vriendelijke Wallonier die zijn tent daar had gezet om te vissen. Nadat we helemaal geïnstalleerd waren bood hij aan om ons naar de dichtstbijzijnde cafetaria te rijden en daar hebben wij uiteraard gretig gebruik van gemaakt. Heerlijke vette, dikke patatten naar binnen zitten werken. Na een kattewasje met een beetje water en een washandje zijn we heerlijk gaan slapen.