Stofhappen, doortrappen en toch ook vaak afstappen

Vanochtend via kleine omweg richting Koln gereden om over de rijn te kunnen komen. Pontje voer nl. Nog niet. Na een paar km langs de rijn te hebben gefiets werden de straten ineens minder horizontaal. Er zouden nog vele verrassende klimmetjes opdoen. In Forsbach een koffie en theetje met een gebakje gedaan, in een heel schattig vintage winkeltje waar je ook koffie etc kon drinken. De eigenaresse had een nieuw ijsmachine gekocht en wanneer dat ding aansprong kreeg je de lichte neiging om oordoppen in te doen: wat een enorme herrie maakte dat ding. Je kon elkaar gewoon niet meer verstaan. Doorgereden met een volle buik en dat werkte niet echt bevorderlijk om heuvels te overwinnen. Het kan zijn dat het toch ook aan onze conditie en techniek lag; aan het einde dag ging het al een stuk beter en hoefde we niet om de 10 meter af te stappen om onze fietsen naar boven te duwen. Afdalen blijft hier een ramp; voetpad is hier vaak ook fietspad. Áls er asfalt ligt is het vaak een gevalletje 3d mosaic....alle restjes teer donderen ze op een plekje zonder dit mooi glad te maken. En zijn er grote gaten dan kun je daar ook gewoongrind ingooien. Dan lijkt het een mooi padje maar dat is het niet. De natuur blijft hier wel adembenemend mooi; hele stukken bos waar we doorheen fietsen en geen enkel ander mens die je tegenkomt. Tijdens de lunch op een muurtje bij de winkel hebben we de jeugdherberg gebeld in Weihl om te informeren of er plek was voor ons. Gelukkig was er een 2persoonskamertje vrij en zo snel mogelijk naar de herberg gereden; wij hadden wel zin in een luxe kamertje. Toen we de tassen van de fiets haalden bleek er wéér een onderdeel van het voorspatbord los was....weer een schroefje los getrild. Maar weer een foto gemaakt en een mail naar de dealer gestuurd. Morgen met de technische man van de herberg op zoek naar een passende schroef. 😫. Vanavond plan maken hoe we veilig in berlin gaan aankomen. De uitkomst zullen we binnenkort verhullen op dit blog😋