Etappe 14
13 juli 2018 - Cernay, Frankrijk
Van Cernay naar Courtavon.
Toen wij afscheid genomen hadden van onze eigenste camping Cocogne zijn we rond kwart voor tien van de camping weggefiets en wel meteen in de goede richting. Hiervan schrokken wij zo dat we toch even gingen stilstaan om te checken of we idd wel op de goede weg zaten. Zodra we stil stonden kwam er direct een fransman ons de goede kant op helpen. Tenminste ...dat is altijd wel de bedoeling maar soms pakt dat iets minder goed uit. Maar maar met een beetje van het boekje, een beetje osmand en een beetje fransman kwamen we tot de conclusie dat we op de goede weg zaten. Eerste gedeelte van deze etappe was veel langs de drukkere weg en ook hier weer een wegwerkzaamheden. deze mannen hadden een ingenieus systeem bedacht; Eén van de mannen was verkeersregelaar en had het bordje in zijn hand met daarop een groene kant en een rode kant ..Nou wij snappen dan wel wat de bedoeling is. Wij kregen het rode bordje te zien en moesten dus stoppen. Dat deden wij braaf en stonden stil zodat het andere verkeer door kon rijden. Echter...er gebeurde niet veel. Er waren nl. Niet andere weggebruikers in onze buurt dus waarom wij het rode stopteken kregen is nog steeds een raadsel. Snel hierna mochten we weer op een fietspad langs het water fietsen. Zonder auto's..alleen maar fietsers en wandelaars. Dat is heel relaxt fietsen. Rond een uur of een zijn we gaan lunchen aan het water. We zaten te eten op en mooi bankje toen er een busje met 2 mannen kwam aanrijden. Ze stapten uit, groeten ons vriendelijk en kwamen de vuilnisbak leegmaken. Nieuwe zak erin en ze reden snel verder. Even later hoorde we het geluid van een boomzaag. Bleek dat onze vriendelijke mannen met bruut geweld een boom aan het vermoorden waren. We vervolgden onze weg langs het water om uiteindelijk via frankrijk, zwitserland en weer terug in Frankrijk in Courtavon op de camping aan te komen. Een vervallen bende maar zo kritisch zijn we langs niet meer. Toen we win de eettent wat wilde gaan eten bleek dat die eerder dicht ging vanwege het feit dat het de volgende dag een feestdag was. Ons was niet helemaal duidelijk waarom je dan ede dag dáárvoor eerder dicht moet gaan maar met een ijsje als voorgerecht en wat brood met kaas bij de tent was onze honger al weer gestild.
Toen wij afscheid genomen hadden van onze eigenste camping Cocogne zijn we rond kwart voor tien van de camping weggefiets en wel meteen in de goede richting. Hiervan schrokken wij zo dat we toch even gingen stilstaan om te checken of we idd wel op de goede weg zaten. Zodra we stil stonden kwam er direct een fransman ons de goede kant op helpen. Tenminste ...dat is altijd wel de bedoeling maar soms pakt dat iets minder goed uit. Maar maar met een beetje van het boekje, een beetje osmand en een beetje fransman kwamen we tot de conclusie dat we op de goede weg zaten. Eerste gedeelte van deze etappe was veel langs de drukkere weg en ook hier weer een wegwerkzaamheden. deze mannen hadden een ingenieus systeem bedacht; Eén van de mannen was verkeersregelaar en had het bordje in zijn hand met daarop een groene kant en een rode kant ..Nou wij snappen dan wel wat de bedoeling is. Wij kregen het rode bordje te zien en moesten dus stoppen. Dat deden wij braaf en stonden stil zodat het andere verkeer door kon rijden. Echter...er gebeurde niet veel. Er waren nl. Niet andere weggebruikers in onze buurt dus waarom wij het rode stopteken kregen is nog steeds een raadsel. Snel hierna mochten we weer op een fietspad langs het water fietsen. Zonder auto's..alleen maar fietsers en wandelaars. Dat is heel relaxt fietsen. Rond een uur of een zijn we gaan lunchen aan het water. We zaten te eten op en mooi bankje toen er een busje met 2 mannen kwam aanrijden. Ze stapten uit, groeten ons vriendelijk en kwamen de vuilnisbak leegmaken. Nieuwe zak erin en ze reden snel verder. Even later hoorde we het geluid van een boomzaag. Bleek dat onze vriendelijke mannen met bruut geweld een boom aan het vermoorden waren. We vervolgden onze weg langs het water om uiteindelijk via frankrijk, zwitserland en weer terug in Frankrijk in Courtavon op de camping aan te komen. Een vervallen bende maar zo kritisch zijn we langs niet meer. Toen we win de eettent wat wilde gaan eten bleek dat die eerder dicht ging vanwege het feit dat het de volgende dag een feestdag was. Ons was niet helemaal duidelijk waarom je dan ede dag dáárvoor eerder dicht moet gaan maar met een ijsje als voorgerecht en wat brood met kaas bij de tent was onze honger al weer gestild.
Groetjes Ineke en Jos